Leuk dat je hier komt lezen.

zondag 24 januari 2010

Een week met Joepie

Het is werkelijk Joepie met joeppie. Alhoewel wij twijfelen over haar naam. Ze heeft namelijk rond haar bekje een rode vlek zitten alsof ze van de soep heeft gesnoept.
Dus soepie zou ook maar zo kunnen.
Maar ze is nog steeds erg lief en aanhalig.
Komt op mijn handen liggen als ik wil typen.
En in mijn nek liggen als ik tv ga zitten kijken.

maandag 18 januari 2010

Onze nieuwe huisgenote!

Even voorstellen: Dit is Joepie een lieve je weet wel poes. Op vorige week donderdag uit het asiel opgehaald en ze is al helemaal thuis hier.
Het zou hier gaan om een poes die veel naar buiten moet anders zou ze de boel gaan terroriseren! Nu is dat bij ons ook best wel mogelijk, het naar buiten kunnen, maar tot nu toe is dat niet gebeurd en er is nog niets gesloopt. Haar vorige baasje deed haar daarom weg en zo belandde ze in het asiel in Sliedrecht.
Al een tijd wil ik eigenlijk wel weer een poes in huis. Het is best stil hier zo zonder kinderen overdag. Alleen moest ik manlief nog zo ver zien te krijgen want die is geen beestenmens. Maakt niet uit wat het is, hij houd er niet van.
Dus al die katten en honden, konijnen en vogels, cavia en hamsters die er ooit ook nog waren, waren niet aan hem besteed.
Maar goed aangezien het ook mijn huis is en ik de meeste tijd hier door breng vond ik wel dat ik zelf mocht beslissen of er al dan niet een poes in huis zou komen.
Ik moet er toch zelf voor zorgen.
Dus toen we vorige week in het tuincentrum liepen en ik naar de kattenbak en dergelijke ging lopen kijken wist hij al hoe ver het was.
Ik heb nog wel wat poezen laten zien om eventueel te halen uit het asiel, maar hem maakte het niet uit.
Dus toen er een kitten stond in het asiel van Sliedrecht ben ik daar heen gereden om te kijken. Alleen was is daar de 10de. En ik moest niet perse een kitten, maar gewoon een poes die over was. Te veel voor anderen.
En deze lieverd kwam gelijk op me afgelopen en ging koppies geven en liep te snorren dat het een lieve lust was. NEEM MIJ NEEM MIJ NEEM MIJ!
Dan moet je van goede huize komen als je die dan niet wil. Toch????
En het is een echte lieverd. Die graag bij mij in de buurt is.
Als ik achter het buro zit te typen en ze wil aandacht gaat ze gewoon op mijn handen liggen knorren. Als ik haar dan op het kleedje naast me op het buro leg, gaat ze daar ook gewoon liggen slapen.
Ze luistert goed, loopt niet te bedelen, als we gaan eten gaat ze gewoon op een stoel liggen slapen. Dus geen gezeur om ons heen van een poes die jouw eten van je bord wil halen......
En als we naar bed gaan springt ze er ook op, en de eerste paar nachten probeerde ze dan tussen ons in naar boven te komen op onze kussens.
Nu houden we daar echt niet van, dus dan zeiden we allebei: eh, eh! En dan liep ze weer achteruit tot wij niets meer zeiden en ging ze daar liggen slapen.
Nu komt ze nog even op ons voeteneind liggen, maar die bewegende benen onder het dek is alleen maar vervelend. Dus al snel gaat ze gewoon op haar eigen plekje liggen.
Niks tiraniseren! Maar gewoon luisteren en als een gek achter een laser lampje aan rennen! Dat is pas lachen. We gaan genieten van onze nieuwe huisgenote dat is zeker.

doeidoei